Anita Manshanden, Heiloo 1966
opleiding:
Rietveld Academie Amsterdam, afd. Keramische Vormgeving 1986-1991
Leicester Polytechnic Engeland, Ceramics and Glass division 1990
Een selectie van de afgelopen 3 jaar:
EXPOSITIES:
2010 : Galerie Carla Koch Amsterdam: ‘Dracht’ (solo)
2009 : Keramikmuseum Westerwald (Dld) 12e Biennale Westerwaldpreis
2009 : Galerie Albionputti Groningen: ‘Powerflowers’
2008 : Galerie St. Joseph Leeuwarden, Intenationale sculpturale Keramiek
2008 : Gorcums Museum “Topstukken” Gorinchem
2008 : Biennale Internationale Ceramique Contemporaine Vallauris Frankrijk
2008 : Museum Ankara Turkije expositie over tulpen uit Holland
2008 : Het glazen huis Amstelpark Amsterdam
2008 : Museum de Buitenplaats, Eelde: tentoonstelling”Bloemen”
2008 : Museum het Princessehof, Leeuwarden: tentoonstelling “Liefde en Hebzucht”, de verzameling van Petra C.M. Verberne
2007 : Galerie Clara Scremini Parijs Frankrijk
2007 : London Design Fair okt 2007 Galerie Clara Scremini Parijs
2007 : Galerie Clara Scremini 14e Biennale Chateauroux Frankrijk
2007 : Kunstschouw Westerschouwen Galerie Wolf, Nieuw-Haamstede
2007 : Galerie Lambèr, Valkerswaard
2007 : Jublileumexpositie Galerie Albion Putti Groningen
2007 : Galerie Montana duo expositie Beatrijs van Rheeden
2006 : Kunstlijn Haarlem expositieruimte Keramikos
2006 : Solo tentoonstelling Galerie Carla Koch Amsterdam
2006 : Bienale Andenne België (selectie NVK )
opdrachten:
1998 Tegeltableau voor de gevel van basisschool Het Mozaiëk, Amsterdam. : 2002 en 2003 vier opdrachten voor LCA Oslo
publicaties:
Publicaties in diverse kranten en tijdschriften waaronder Haarlems Dagblad, vakblad Keramiek (aug 2003), Keramik Magazin Duitsland, Residence, Villa d’Arte, Art and Perception (tekst) .
radio & televisie:
1997 NPS radio-interview met Kenneth van Zijl
2004 televisie-interview in AVRO’s Kunstblik
Werk opgenomen in diverse particuliere- en bedrijfscollecties waaronder KPMG Utrecht, Ministerie van Justitie Den Haag, Europatronaat te Brussel en het Zuiderzeemuseum.
Persbericht 2008
Anita Manshanden noemt haar sculpturen zelf “verstilde momentopnames van natuurlijke vormen die midden in een groeiproces zitten.” Daarmee refereert ze niet alleen aan het motief als zodanig – meestal onderdelen van bloemen –, maar ook aan haar eigen, artistieke groeiproces. Manshanden groeit als het ware met haar kunst mee. Ze kreeg haar opleiding aan de afdeling Keramische Vormgeving van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Hoewel geïnspireerd op de natuur, vertoont haar werk een grote mate van abstractie. Door zich te concentreren op de ornamentele kwaliteiten van bloemen en planten, door ze te stileren, te vergroten en uit te voeren in felle, vaak monochrome kleuren, ontstaan er objecten met een sterk autonome uitstraling en monumentaliteit.
Een kunstenaar voor wie Anita Manshanden grote waardering heeft en met wie ze zich nauw verwant voelt, is de Duitse beeldhouwer/fotograaf Karl Blossfeldt (1865-1932), die in de jaren ’20 van de vorige eeuw internationale faam verwierf met foto’s van details van planten. In feite bedoeld als studiemateriaal, werden de foto’s vooral bewonderd om hun eigen esthetiek. Daarnaast lijken ook de ornamenten van Keltische en Afrikaanse volkeren, met hun vlechtwerk en kantachtige structuren, op haar werk van invloed te zijn. Dat zij in 1990 een studiereis maakte naar Engeland en Ierland, en in 1999 met een reisbeurs naar Mali en Burkina Faso vertrok, is in dit opzicht veelbetekenend.
Als zij aan het werk is, zijn al deze invloeden overigens naar de achtergrond verdwenen. Op die momenten houdt zij zich primair bezig met vormvraagstukken. “Het onderzoek naar de zeggingskracht van herhalende lijnen is één van mijn belangrijkste uitgangspunten,” aldus Manshanden, “een zoektocht naar de onderlinge verhoudingen. Ik wil de suggestie oproepen van een onafgebroken, grafische lijn. Alsof je een potlood op een vel papier zet en die tijdens het tekenen niet meer loslaat.”
(tekst: Feico Hoekstra)
Nieuwste werk
Het nieuwe werk dat Anita Manshanden toont, wijkt in 2 opzichten af van haar eerdere werk.
Maakte zij voorheen gebruik van primaire kleuren, nu zijn haar objecten zwart of wit.
De inspiratie voor haar eerdere werk werd gevonden in de natuur en in de architectuur, nu is folklore de inspiratiebron.
In het werk van Anita Manshanden zijn de open kantachtige structuren, een terugkomend aspect. Niet zo verwonderlijk dat zij geïntrigeerd raakte door fijne geplooide kanten mutsen die in Nederlandse klederdrachten vaak zo kenmerkend zijn Een recent bezoek aan de grote modetentoonstelling in het Zuiderzee Museum, was voor Manshanden een enorme stimulans deze nieuwe serie objecten te ontwikkelen